بررسی کیفی آب رودخانه بهمشیر با استفاده از جلبک ها به عنوان شاخص های زیستی

رودخانه بهمنشیر درجنوب غربی ایران و در استان خوزستان واقع شده و مهمترین منبع تامین آب شرب و کشاورزی منطقه خرمشهر و آبادان می باشد. محدوده مطالعاتی این پژوهش از ابتدای انشعاب این رودخانه تا خلیج فارس می باشد. جهت نمونه برداری 5 ایستگاه که گویای بهترین وضعیت رودخانه بودند تعیین شدند. دراین مطالعه به منظور مشخص نمودن آلودگی آب ترکیب و تنوع جلبک های رودخانه بهمنشیر بررسی شد. همچنین برخی شاخص های تعیین کیفیت آب از قبیل کل مواد معلق، دما، نیترات، فسفات، هدایت الکتریکی، آمونیاک،ph ،do ،bod که بر جمعیت جلبک ها و نیز کیفیت آب اثرگذار هستند برای مدت یک سال آبی به صورت ماهیانه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که به دلیل مجاورت ایستگاه های 1و2 با مراکز صنعتی و همچنین تخلیه فاضلاب های شهری و کشاورزی به درون رودخانه، جنس های مختلف فیتوپلانکتون، آلودگی متوسط را در این مناطق نشان داده و ایستگاه های 3 و4 آلودگی خاصی را نشان نمی دهد. همچنین ایستگاه 5 (مصب) از نظر کیفیت در رده متوسط قرار می گیرد. در آذر و دی ماه به دلیل میزان بالای tss و نور کم و ایجاد آلودگی از نوع گل و لای، فراوانی فیتوپلانکتون ها پایین است. در کل هر چه از طرف بالادست رودخانه به طرف مصب  پیش می رویم از شدت آلودگی کاسته شده و فراوانی جنس های شاخص آلودگی کاهش می یابد. نتایج طبقه بندی آب بر اساس شاخص شانون که آلودگی متوسط را در تمام فصول و ایستگاه ها نشان داد، تایید کننده نتایج به دست آمده است. در پایان راهکارهایی پیشنهادی جهت بهبود و کنترل وضعیت رودخانه مورد نظر ارائه گردیده است.